شيفتگي و نامردي در دنياي مجازي

فعاليت در دنياي مجازي شيفتگي مي آورد نوعي دلبستگي كه اگر بدان دل بدهي ميرسي به جايي كه باورهايت به ثمر مي نشيند ميرسي به اوج خواسته هايي كه تمام زمانت را و تمام دلت را براي رسيدن بدان صرف كرده اي وارد اين دنيا كه شوي همه هوش و حواست منعطف مي شود به يك صفحه پر نور كه كلمات در آن به جنبش و حركت مي ايستند به پويايي تمام و وقتي اين همه جايي باشد جايي جمع شود تاثيرش بر ذهن بيشتر از خواندن يك كتاب ساكن بدون نور و افكت و تلا لو نو بودن ست اما اين جا مهد نامردي ست حرفهايت را عقايدترا و افكارت را مي دزدندو در مقابل اعتراضت سرو ته مسئله رو طور بهم مي دوزند كه مجبور باشي خودت به غلط كردن بيفتي اينجا مهد نامريست همه كپي بردارند كپي برابراصل حتي با جلوه اي درخشانتر و پر زرق و برق تر از نسخه اول عقايد من پر پاكي ست پراز صداقت و آمالم رسيدن به حد مطلوب بشريت اما گاهي حرفهايم را تكه مي كنند تكه مي چسبانند عكس هاي نافرم مي زنند و زيرش را با يك امضاي جعلي مزين مي كنند بي انكه كوچكترين اثري از من باشد نوشتن بهانه مي خواهد اما بهانه هاي من براي نوشتن كمرنگ شده اند باور هايم اندك اندك رنگ مي بازندانگاردلم دارد كوتاه مي ايد و يا ذهنم مرا به هشدار باش وا ميدارد اما با اين و جود انگار دستانم از نوشتن خسته نمي شوند حتي اگر در صفحه مجازي منتشر نشوند حتي اگر هر گز كسي آنهارا نخواند و تاثير نپذيرد رسالت دستان من نوشتن ست پس من همچنان خواهد نوشت چونان نماز پنج گانه هاي كه هر روز صبح ظهر و شب به عشق حضرت دوست ادا مي كتم